Vlak voor de zomervakantie maakte ik – met een paar vrienden – een tripje naar Rotterdam. We bezochten daar o.a. de S.S. Rotterdam en maakten een vaartocht door de haven met een watertaxi.

Log en wendbaar

De SS Rotterdam was het vlaggenschip van de H.A. lijn. Het is een indrukwekkend schip. Luxe, de grandeur en de kwaliteit straalt er vanaf. Het huidige personeel, geheel in de stijl van toen gekleed, is klantvriendelijkheid, Je voelt je daar gezien, ontvangen, goed behandeld. .

Zo’n passagierschip is gemaakt om passagiers te vervoeren van de ene plek naar de andere en alles en iedereen is erop gericht om dat zo vellig en comfortabel mogelijk te laten gebeuren. Een nadeel van grote schepen is, dat ze niet wendbaar zijn, en veel tijd en ruimte nodig heeft om te keren of om vanuit volle kracht een noodstop te maken.

Het tegenovergestelde geldt voor de watertaxi, supersnel en enorm wendbaar. Je hebt het gevoel in een groot formaat speedboot te zitten.

Al varend bedacht ik dat dit een mooi beeld is van hoe wij in onze organisatie onze aandacht willen verdelen en kanaliseren.

Doorontwikkeling

Een van de koersuitspraken in ons beleidsplan Voortvarend 2016-2019 is dat we ons willen door ontwikkelen naar een duurzame en innovatieve organisatie.

Bij de totstandkoming van Voortvarend, hebben we veel collega’s en veel mensen van buiten gesproken. Een van de conclusies van die exercitie was,  dat de manier waarop we werken, leidinggeven en ons werk organiseren nu nog redelijk voldoet, maar op termijn niet meer passend is bij wat van ons wordt gevraagd.

Dat horen we trouwens ook in onze organisatie. Het is toch wel ingewikkeld geworden. Het is lang niet altijd duidelijk wie nu waarvoor verantwoordelijk. Sommige processen lopen stroperig en niet altijd zijn we tevreden over het tempo en de resultaten van vernieuwingsprojecten.

Aandacht voor uitvoering

Allereerst willen we meer en gerichter aandacht geven aan de uitvoering van ons werk. Driestar educatief is alleen op de toekomst voorbereid, als we onze dienstverlening op gebied van Opleiding en Onderwijsadvies uitstekend vorm geven, wij allemaal werk leveren van een goede  – liefst uitstekende kwaliteit en we adequaat reageren op ontwikkelingen om ons heen en wat studenten en scholen van ons vragen.

Onze uitvoering is erop gericht, als hogeschool om studenten te vormen en op te leiden tot goede christelijke leraren, als  Onderwijsadvies om scholen te ondersteunen in hun ontwikkeling en als onderzoekscentrum is er om kennis te ontwikkelen die ons helpt om beter op te leiden en betere adviezen te kunnen geven.

Dat is – wat je noemt – het primaire proces. Daar moet alles en iedereen op gericht zijn. Daar verdienen we ook ons geld mee. Als de aandacht daarvan afgeleid wordt door allerlei projecten en vernieuwingen, doen we het niet goed. Dan versnippert onze aandacht.

En iedereen moet  ook voortdurend werken aan de kwaliteit van dit primaire proces.

Een docent blijft zijn colleges evalueren en verbeteren, een adviseur vraagt aan de school of zijn interventie succesvol is geweest en blijft zoeken naar nieuwe manieren, een onderzoeker is niet tevreden met oppervlakkige conclusie die nergens toe leiden en een ondersteuner wil op een zo goed mogelijk manier zijn te diensten leveren.

Op zo’n passagierschip als de SS Rotterdam was het volkomen duidelijk dat iedereen maar één doel dient: passagiers veilig en comfortabel varen van A naar B. Niemand haalt het in zijn hoofd om eens een alternatieve route uit te proberen, zonder dat duidelijk is waartoe die toe leidt. Alles staat in het teken van het primaire proces.

Innoveren

Een passagierschip heeft enorm veel power. De stoomturbines van de Rotterdam leveren 37.000 PK. Maar het is ook een enorm log schip. Om zo’n schip van koers te laten veranderen moet je lang van tevoren al bij gaan sturen. Dat is ook het probleem bij het besturen van een groot schip, het duurt lang voor je een stuurcorrectie merkt. Het omgekeerde is ook waar als het fout gaat kun je niet even snel bijsturen. De meeste scheepvaartongelukken gebeuren dan ook doordat de stuurman te laat ingrijpt.

Onze organisatie is ook log, niet wendbaar genoeg. We kunnen maar niet even een curriculum van een opleiding veranderen. En voordat je de impact daarvan ziet zijn we drie of vier jaar verder. Tegelijk verandert de regelgeving en het werkveld vrij snel en vraagt van ons reactie, bijsturing, andere koers. We probeerden dit steeds in de bestaande organisatie uit te vogelen, daarin te vernieuwen. Dit lukt niet goed, omdat we daar druk zijn met de uitvoering, het gaat ook niet snel genoeg en de resultaten daarvan zijn meestentijds niet heel erg goed.

Wendbaarder en sneller worden

In tegenstelling tot een groot passagiersschip is een watertaxi enorm wendbaar en snel. Kan gemakkelijk even een nieuwe route verkennen. En snel omkeren als het een vergissing blijkt te zijn.

Zo willen we ons echte, grote vernieuwingen ook wendbaarder en sneller maken.

Naast de aandacht voor de uitvoering, willen we daarom apart en gericht aandacht geven aan innovatie. We willen een aantal innovatieprojecten in de vaart brengen als wendbare boten, die ruimte krijgen om nieuwe dingen uit te denken en uit te proberen. We willen daar ook een manager voor vrijstellen, die daaraan alle aandacht kan geven. Die boten moeten natuurlijk bemenst worden, door mensen die graag willen vernieuwen, die er ook verstand van hebben en die voor een poos en voor een deel uit hun uitvoerende werk worden gehaald om zich te kunnen richten op innovatie.

Boarding proces

En hoe komen de opbrengsten van innovatieve projecten dan weer aan boord van het schip? Dit plaatje is een illustratie van de oplossing.

Er moet een boarding proces voor gemaakt worden, de opbrengsten van een innovatie, worden stap voor stap aan boord gebracht en ingevoegd in het bestaande of mogelijk leiden ze tot iets naast het bestaande. Het gaat dus niet alleen om innovatie maar ook hoe je de opbrengsten daarvan in het gewone dagelijkse werk een plek geeft.

 

We hebben de overtuiging dat de voorgestelde doorontwikkeling ons helpt om ons ideaal beter te kunnen realiseren ook in de toekomst. Het bouwen aan en bewaren van goed christelijk onderwijs. Dat deden we. En dat doen we. En dat hopen we te blijven doen.

 

Dit blog is een bewerking van het verhaal dat Robert Zoutendijk en ik als cvb hebben gehouden bij de start van het nieuwe academische jaar 2017-2018 voor alle collega’s van Driestar educatief.